CD&V wil einde maken aan fiscale discriminatie grensarbeiders
Grensarbeiders die een opzegvergoeding uit het buitenland ontvangen, mogen geen extra belastingen in ons land betalen. Dat zeggen CD&V-Kamerleden Steven Matheï en Servais Verherstraeten. “Grensarbeiders worden vandaag te vaak fiscaal benadeeld en dat is allesbehalve rechtvaardig. Bepaalde inkomsten die in Nederland belast worden, worden in ons land niet opnieuw belast maar tellen hier momenteel wel mee om het progressief belastingtarief te bepalen. Dat zou niet het geval zijn wanneer de inkomsten in België zouden belast worden. Vele grensarbeiders zijn de dupe van deze onrechtvaardigheid,” aldus Matheï.
Grensarbeiders die een ontslagpremie in bijvoorbeeld Nederland ontvangen worden voor die inkomsten in ons land vrijgesteld van belasting. Ze hebben immers al Nederlandse belasting betaald op deze vergoeding. Toch tellen de inkomsten in ons land mee om het progressief belastingtarief te bepalen dat van toepassing is op alle inkomsten. Dit zogenaamde ‘progressievoorbehoud’ zorgt ervoor dat heel wat grensarbeiders in een hogere belastingschrijf terecht komen.
Steven Matheï: “Dit is absoluut niet rechtvaardig voor grensarbeiders. Ze worden op fiscaal vlak gediscrimineerd omdat ze aan de andere kant van de grens werken. In ons land zouden die uitkeringsvergoedingen immers afzonderlijk belast worden en niet meetellen om het belastingtarief te bepalen.”
De discriminatie willen de CD&V-Kamerleden wegwerken. Ze dienden een wetsvoorstel in en plaatsten het als prioriteit op de agenda van het federaal parlement. Het wetsvoorstel zorgt ervoor dat buitenlandse inkomsten van grensarbeiders die in het buitenland belast worden en die in ons land afzonderlijk belast zouden worden, geen impact hebben op het belastingtarief in België. Gisteren werd het wetsvoorstel besproken in de commissie Financiën van de Kamer. Geen enkele partij heeft bezwaar gemaakt tegen het voorstel. Omwille van juridische zekerheid werd er een advies aan de Raad van State gevraagd.
Servais Verherstraeten: “Hoe minder barrières er zijn voor Belgen om in het buitenland te gaan werken, hoe beter. Omgekeerd geldt dit natuurlijk ook voor Nederlanders die bij ons willen werken. Het zorgt ervoor dat meer mensen een geschikte job vinden en goed kunnen werken in een ander land. Dit is voordelig voor alle grensregio’s.”
Voorbeeld:
Een inwoners van België werkte vorig jaar het grootste deel van het jaar in Nederland en ontving daarvoor een netto loon van 30.000 euro. In Nederland werden reeds belastingen betaald.
In de loop van het jaar werd deze persoon ontslagen en begon hij/zij in België te werken. In België ontving hij/zij een belastbaar loon van 10.000 euro. Die 10.000 euro is te laag om aan belastingheffing toe komen, maar door het toepassen van het progressievoorbehoud wordt het Belgisch loon belast aan een tarief dat van toepassing zou zijn alsof het inkomen uit België geen 10.000 euro maar 40.000 euro zou geweest zijn. Hierdoor zal deze persoon wel in België belast worden en zo’n 3.400 euro moeten betalen.
Stel dat deze persoon ook nog eens een Nederlandse ontslagvergoeding van 50.000 euro netto ontving, dan wordt dit bedrag ook nog eens meegeteld om het belastingtarief in België te bepalen (terwijl men hierop al belasting in Nederland betaalde). Hierdoor komt men in een hogere belastingschijf terecht en betaalt men nog eens zo’n 2.500 euro extra. Als het een Belgische ontslagvergoeding zou geweest zijn, zou deze in België afzonderlijk belast zijn geweest en niet hebben meegeteld om het progressief belastingtarief te bepalen.